2006
-
- Ο ΕΡΩΤΑΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Λ. ΚΡΑΝΑΧ Μικτή τεχνική σε μουσαμά, 120 x 90 εκ., 2004
-
- ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΦΡΟΥΤΑ Μικτή τεχνική σε μουσαμά, 90 x 130 εκ., 2004
-
- ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑΣ Μικτή τεχνική σε μουσαμά, 120 x 90 εκ., 2004
-
- ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΕΥΑ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΒΕΡΦ 1722 Μικτή τεχνική σε μουσαμά, 140 x 110 εκ., 2004
-
- ΤΟΠΙΟ Μικτή τεχνική σε μουσαμά, 100 x 140 εκ., 2004
-
- ΝΕΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΤΖ. ΜΠΕΛΛΙΝΙ Μικτή τεχνική σε μουσαμά, 110 x 140 εκ., 2005
-
- Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΖΑΝ ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΝΤΕ ΤΡΟΥΑ Λάδι σε ύφασμα, 190 x 250 εκ., 2005
-
- Η ΜΕΓΑΛΗ ΟΔΑΛΙΣΚΗ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΓΚΡΑ Λάδι σε ύφασμα, 120 x 150 εκ., 2006
-
- Η ΣΟΥΖΑΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΙ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΤΙΝΤΟΡΕΤΤΟ Μικτή τεχνική σε μουσαμά, 100 x 130 εκ., 2005
-
- Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΑΛΜΠΑΝΙ Λάδι σε ύφασμα, 110 x 140 εκ., 2005
-
- ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ ΟΜΦΑΛΗ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΛΕΜΟΥΑΝ Λάδι σε ύφασμα, 150 x 120 εκ., 2004
-
- ΛΗΔΑ ΚΑΙ ΚΥΚΝΟΣ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΟΡΡΕΤΖΙΟ Μικτή τεχνική σε μουσαμά, 100 x 130 εκ., 2005
-
- ΠΡΟΓΕΥΜΑ ΣΤΗ ΧΛΟΗ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΑΝΕ Λάδι σε ύφασμα, 100 x 140 εκ., 2006
-
- Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Σ. ΜΠΟΤΙΤΣΕΛΛΙ Μικτή τεχνική σε μουσαμά, 135 x 200 εκ., 2006
-
- ΠΟΙΜΕΝΙΚΟ ΚΟΝΣΕΡΤΟ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΤΙΤΣΙΑΝΟΥ Λάδι σε ύφασμα, 120 x 160 εκ., 2005
-
- Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ DIEGO VELASQUEZ Λάδι σε υφάσμα, 90 x 130 εκ., 2004
-
- Ο ΔΙΩΓΜΟΣ, ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΝΗ ΣΧΟΛΗ Λάδι σε ύφασμα, 150 x 100 εκ., 2004
-
- ΝΥΜΦΕΣ ΚΑΙ ΣΑΤΥΡΟΣ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΠΟΥΓΚΕΡΩ Λάδι σε μουσαμά, 150 x 140 εκ., 2005
-
- Ο ΑΚΤΑΙΟΝ ΚΑΙ Η ΑΡΤΕΜΙΣ, ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΒΕΡΟΝΕΖΕ Λάδι σε ύφασμα, 60 x 160 εκ., 2004
-
- ΔΥΟ ΝΕΟΙ Λάδι σε ύφασμα, 100 x 81 εκ., 2006
-
- ΚΟΠΕΛΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ Λάδι σε ύφασμα, 70 x 100 εκ., 2005
-
- ΟΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ Λάδι σε μουσαμά, 81 x 100 εκ., 2005
-
- ΤΡΕΙΣ ΚΟΠΕΛΕΣ Λάδι σε μουσαμά, 70 x 53 εκ., 2006
-
- ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΟ Μικτή τεχνική, 110 x 140 εκ., 2006
-
- ΣΥΝΘΕΣΗ Λάδι σε μουσαμά, 70 x 53 εκ., 2006
-
- ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ Λάδι σε μουσαμά, 70 x 53 εκ., 2006
-
- ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Λάδι σε μουσαμά, 70 x 50 εκ., 2006
-
- ΚΟΚΚΙΝΗ ΦΙΓΟΥΡΑ Λάδι σε μουσαμά, 70 x 50 εκ., 2006
-
- ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ Λάδι σε μουσαμά, 70 x 50 εκ., 2006
-
- ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΚΘΕΣΗΣ Εξώφυλλο
ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ¨ΑΘΗΝΑΪΣ”, ΑΘΗΝΑ 2006
Στην παρουσιαζόμενη ενότητα, ο Τάκης Κατσουλίδης ξεκινά από μια σειρά έργων του όπου απεικονίζεται (με λάδι σε καμβά) το μοτίβο της «καθρεπτιζόμενης». Η ελεύθερη κι εξπρεσσιονιστική γραφή των μορφών ή των προσωπείων, τονίζει το πλέγμα των βλεμμάτων ανάμεσα στο είναι και στο φαίνεσθαι, ανάμεσα επίσης στην εντύπωση και στην ψευδαίσθηση, στην ανάμνηση και στην εξαλλαγή.
Στη συνέχεια και ως αφετηρία εικαστικών σχολίων, παρεμβάσεων και παραλλαγών που αφορούν την απομυθοποίηση και την αναμυθολόγηση μοτίβων που προέρχονται από έργα τέχνης του 16ου μέχρι και εκείνα του 19ου αιώνα, ο καλλιτέχνης έχει ζωγραφίσει και παρουσιάζει έργα πάνω σε υφασμάτινες ταπετσαρίες, με προετοιμασμένες κατάλληλα επιφάνειες. Μέσα από έναν διάλογο, διαμορφώνεται το διαδραστικό πλέον «περιβάλλον» αυτών των μοτίβων, τα οποία επαναφέρουν από μια άλλη πλευρά στο προσκήνιο, το δίπολο ανάμνησης και χειρονομιακής εξαλλαγής. Πρόκειται για συνθέσεις που χαρακτήρισαν και σηματοδότησαν ολόκληρους αιώνες, φιλοτεχνημένα από μεγάλους ζωγράφους. Ο Τάκης Κατσουλίδης παραλαμβάνει αποσπασματικά ό,τι τον ενδιαφέρει από τα έργα: Η τουαλέττα της Αφροδίτης» του Ντιέγκο Βελάσκεθ, «Νύμφες και Σάτυροι» του Μπουγκερώ (1873), «Βουκολικό Κοντσέρτο» του Τισιανού (όπου απεικονίζεται ο ίδιος ο Τισιανός με τον Τζιορτζιόνε), «Η Γέννηση της Αφροδίτης» του Σάντρο Μποτιτσέλλι.
Ο ζωγράφος δεν αναπλάθει, ούτε μεταπλάθει τις δανειζόμενες μορφές.Τις χρησιμοποιεί με έναν δικό του επανασχεδιασμό και μέσα από το ογκομετρικό τους εκτόπισμα, αφήνει τις φόρμες μονοχρωματικά σχεδόν ή επιπεδικά να λειτουργήσουν. Την επιπεδικότητά τους συμβιωτικά την αντιδιαστέλλει με τον άνθινο κάμπο της ταπετσαρίας, σαν να πρόκειται για μια οσμωτική μεμβράνη, όπου οι αισθήσεις, οι ρυθμοί και οι εντάσεις των χρωμάτων περνούν και ενυδατώνουν την φόρμα, ενώ αντίστοιχα η φόρμα τονίζει την επιπεδογραφία του χώρου, ακυρώνοντας το βάθος του και αινιγματοποιώντας την ψευδαίσθηση των άνθινων μοτίβων του. Ο χρόνος και το σημασιολογικό του εντέλει βάθος είναι εκείνα που αναστέλλονται, καθώς ο Τάκης Κατσουλίδης με χιούμορ, ειρωνεία, αλλά και με διάθεση αισθηματικής επαναφόρτισης της ίδιας της ζωγραφικής πράξης, δίνει έναν διαφορετικό χαρακτήρα στη νέα παραστατικότητα, φιλτραρισμένα μέσα από μια pop art αντίληψη.
Αθηνά Σχινά, Έκθεση 2006
Κριτικός τέχνης
Στη συνέχεια και ως αφετηρία εικαστικών σχολίων, παρεμβάσεων και παραλλαγών που αφορούν την απομυθοποίηση και την αναμυθολόγηση μοτίβων που προέρχονται από έργα τέχνης του 16ου μέχρι και εκείνα του 19ου αιώνα, ο καλλιτέχνης έχει ζωγραφίσει και παρουσιάζει έργα πάνω σε υφασμάτινες ταπετσαρίες, με προετοιμασμένες κατάλληλα επιφάνειες. Μέσα από έναν διάλογο, διαμορφώνεται το διαδραστικό πλέον «περιβάλλον» αυτών των μοτίβων, τα οποία επαναφέρουν από μια άλλη πλευρά στο προσκήνιο, το δίπολο ανάμνησης και χειρονομιακής εξαλλαγής. Πρόκειται για συνθέσεις που χαρακτήρισαν και σηματοδότησαν ολόκληρους αιώνες, φιλοτεχνημένα από μεγάλους ζωγράφους. Ο Τάκης Κατσουλίδης παραλαμβάνει αποσπασματικά ό,τι τον ενδιαφέρει από τα έργα: Η τουαλέττα της Αφροδίτης» του Ντιέγκο Βελάσκεθ, «Νύμφες και Σάτυροι» του Μπουγκερώ (1873), «Βουκολικό Κοντσέρτο» του Τισιανού (όπου απεικονίζεται ο ίδιος ο Τισιανός με τον Τζιορτζιόνε), «Η Γέννηση της Αφροδίτης» του Σάντρο Μποτιτσέλλι.
Ο ζωγράφος δεν αναπλάθει, ούτε μεταπλάθει τις δανειζόμενες μορφές.Τις χρησιμοποιεί με έναν δικό του επανασχεδιασμό και μέσα από το ογκομετρικό τους εκτόπισμα, αφήνει τις φόρμες μονοχρωματικά σχεδόν ή επιπεδικά να λειτουργήσουν. Την επιπεδικότητά τους συμβιωτικά την αντιδιαστέλλει με τον άνθινο κάμπο της ταπετσαρίας, σαν να πρόκειται για μια οσμωτική μεμβράνη, όπου οι αισθήσεις, οι ρυθμοί και οι εντάσεις των χρωμάτων περνούν και ενυδατώνουν την φόρμα, ενώ αντίστοιχα η φόρμα τονίζει την επιπεδογραφία του χώρου, ακυρώνοντας το βάθος του και αινιγματοποιώντας την ψευδαίσθηση των άνθινων μοτίβων του. Ο χρόνος και το σημασιολογικό του εντέλει βάθος είναι εκείνα που αναστέλλονται, καθώς ο Τάκης Κατσουλίδης με χιούμορ, ειρωνεία, αλλά και με διάθεση αισθηματικής επαναφόρτισης της ίδιας της ζωγραφικής πράξης, δίνει έναν διαφορετικό χαρακτήρα στη νέα παραστατικότητα, φιλτραρισμένα μέσα από μια pop art αντίληψη.
Αθηνά Σχινά, Έκθεση 2006
Κριτικός τέχνης
In this group of works, Takis Katsoulidis begins with a series of paintings (oil on canvas) that depict the motif of the reflected figure. The free and expressionist rendering of the figures or masks, highlights the web of links in between ‘what is’ an ‘what appears to be’, between impression and illusion, remembrance and complete transformation.
Further on – as the starting point of visual commentary, interventions and varieties pertaining to the demystification and re-mystification of motifs originating in works of art spanning from the 16th to as far as the 19th century – the artist has drawn and presented works on fabric wallpaper with a suitably prepared surface. Through a dialogue, is shaped the now interactive ‘environment’ of these motifs that restore the dipole of memory and gestural transmutation, to the forefront. They are syntheses created by great artists, which characterised and signified whole centuries. Takis Katsoulidis receives by means of extraction whatever interests him in the works: “The Toilet of Venus” by Diego Velázquez, “Nymphs and Satyr” by Bouguereau (1873), “Pastoral Concert” by Titian (where Titian himself and Giorgione appear), “The Birth of Venus” by Sandro Boticcelli.
The painter does not reshape or remodel the figures he has borrowed. He uses them in his own design and by displacing them, he allows the forms to function monochromatically or in two dimensions. He contrasts their planes through a symbiotic relationship with the flower field of the wall-paper as if it were an osmotic membrane through which senses, rhythms and intensity of colour permeate and moisten the forms, while the forms in turn, highlight the spatial planes, cancelling their depth and turning the illusion of its floral motives into an enigma. Time and its semantic depth are those elements that are suspended, as Takis Katsoulidis, with humour, irony and in an attempt to recharge the act of painting itself, creates a different character, a new representational manner, filtered through a pop art point of view.
Athena Schina, Exhibition 2006
Art critic and historian
Further on – as the starting point of visual commentary, interventions and varieties pertaining to the demystification and re-mystification of motifs originating in works of art spanning from the 16th to as far as the 19th century – the artist has drawn and presented works on fabric wallpaper with a suitably prepared surface. Through a dialogue, is shaped the now interactive ‘environment’ of these motifs that restore the dipole of memory and gestural transmutation, to the forefront. They are syntheses created by great artists, which characterised and signified whole centuries. Takis Katsoulidis receives by means of extraction whatever interests him in the works: “The Toilet of Venus” by Diego Velázquez, “Nymphs and Satyr” by Bouguereau (1873), “Pastoral Concert” by Titian (where Titian himself and Giorgione appear), “The Birth of Venus” by Sandro Boticcelli.
The painter does not reshape or remodel the figures he has borrowed. He uses them in his own design and by displacing them, he allows the forms to function monochromatically or in two dimensions. He contrasts their planes through a symbiotic relationship with the flower field of the wall-paper as if it were an osmotic membrane through which senses, rhythms and intensity of colour permeate and moisten the forms, while the forms in turn, highlight the spatial planes, cancelling their depth and turning the illusion of its floral motives into an enigma. Time and its semantic depth are those elements that are suspended, as Takis Katsoulidis, with humour, irony and in an attempt to recharge the act of painting itself, creates a different character, a new representational manner, filtered through a pop art point of view.
Athena Schina, Exhibition 2006
Art critic and historian